WHATSAP,MAİL vs. GİBİ ELEKTRONİK ORTAMDAKİ TARAFLAR ARASINDAKİ YAZIŞMALAR HUKUK DAVALARINDA DELİL OLARAK KABUL EDİLEBİLECEKTİR.

2000’ li yıllardan sonra teknoloji ve bilişim sistemlerinin gelişmesi üzerine yargılamalarda  yeni sorunlar ortaya çıkmış ve özellikle taraflar arasındaki elektronik ortamda samimi şekilde yazılan beyanların delil olup olmayacağı hususları gündeme gelmiştir. Ceza yargılamalarında hakimler vicdani kanaatlerine göre karar vereceklerinden elektronik ortamdaki yazışmalar ceza yargılamalarında delil olarak kabul edilebilmektedir. Ancak hukuk yargılamalarında (alacak,gayrımenkül,boşanma,tazminat vs,) delil olarak kabul edilecek belgeler daha katı şartlara tabi olduğundan acaba bu yazışmalar delil olarak kabul edilebilecek midir?

Türk Hukuk Sisteminde deliller kesin ve takdiri deliller olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.

Kesin Deliller :

a-İkrarb-) Senet ve Belgec-)Yemin 

Takdiri Deliller 

a-)Tanıkb-)Bilirkişi İncelemesic-)Keşif d-)Uzman Görüşüf-)Kanunda düzenlenmiş diğer deliller 

Türk Hukuk Sistemine göre elektronik ortamdaki yazışmalar hangi gruptaki delil içinde değerlendirilecektir. İşte bu konuda Ankara 4. Bölge Adliye Mahkemesinin  2018/1524 Esas ve 2020/118 Karar sayılı dosyası ile Yargıtay 13 Hukuk Dairesinin 2017/1014 Esas 2020/4488 Karar sayılı dosyalarında uyuşmazlık konusu vakıaları ispata elverişli yazılı veya basılı metin, senet, çizim plan kroki fotoğraf film görüntü veya ses kaydı gibi veriler ile elektronik ortamdaki veriler ve bunlara benzer bilgi taşıyıcılarının belge olduğunu , Mail ve Whatsap yazışmalarının da HMK 199 da belirtilen belge olarak kabul edilmesi gerektiği yönünde karar vermiştir.

HMK 199 a göre; Uyuşmazlık konusu vakıaları ispata elverişli yazılı veya basılı metin, senet, çizim, plan, kroki, fotoğraf, film, görüntü veya ses kaydı gibi veriler ile elektronik ortamdaki veriler ve bunlara benzer bilgi taşıyıcıları bu Kanuna göre belgedir.

Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 2017/1014 Esas 2020/4488 Karar sayılı kararına konu olan bir kararda yerel mahkeme alınan bilirkişi raporuna göre taraflar arasında görülmekte olan davanın reddine karar verilmiş olup yerel mahkeme kararının inceleyen Yüksek Mahkeme dosyaya sunulan mail yazışmalarında davacı tarafından yapıldığı kabul edilen ödemelerin yerel mahkemece kabul edilmediğini, bu değerlendirmenin yanlış olduğunu, mail yazışmalarının HMK 199 ‘a göre belge olduğunu, yerel mahkemece mail yazışmalarında görülen davacı tarafından yapılan ödemeler değerlendirilerek davacının borçlu olup olmadığına karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesinin yanlış olduğunu belirtmiştir.

Yine Ankara 4. Bölge Adliye Mahkemesinin  2018/1524 Esas ve 2020/118 Karar sayılı dosyasında verilen karara göre ; Yerel Mahkemece  dava konusu meblağların bir açıklama yazılmadan EFT yoluyla davalıya gönderildiği, taraflar arasındaki internet yazışmalarında paranın borç verildiğine dair bir ibarenin bulunmadığı, davacı tarafından davalının hesap numarasına EFT yolu ile belirli aralıklarla para gönderilmişse de bu paraların borç olarak gönderildiğine dair resmi bir kanıt bulunmadığı gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş olup karar istinaf edildikten sonra  Ankara 4. Bölge Adliye Mahkemesinin  2018/1524 Esas ve 2020/118 Karar sayılı kararı ile yerel mahkeme kararı bozulmuş ve İstinaf Mahkemesi Whatsapp yazışmalarında davaya konu dekontlardaki paranın davalıya ödünç olarak gönderildiği hususunun davacı tarafından usulüne uygun delillerle ispatlandığı, dosya kapsamında davalının borcunu ödediğine dair yasal bir delil bulunmadığı anlaşıldığından istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, alacağın likit ve muayyen olması nedeniyle icra inkar tazminatı talebinin kabulüne karar vermiştir.

Özetle ;Yargıtay 13 Hukuk Dairesinin 2017/1014 Esas 2020/4488 Karar sayılı dosyasındaki mail yazışmalarında taraflar arasında geçen ödemeye ilişkin beyanları makbuz niteliğinde kabul etmiştir. Yine Ankara 4. Bölge Adliye Mahkemesinin  2018/1524 Esas ve 2020/118 Karar sayılı kararında da taraflar arasındaki Whatsapp yazışmalarında davaya konu dekontlardaki paranın davalıya ödünç olarak gönderildiği hususunun kabulüne karar vermiştir.

Sonuç olarak Yüksek Yargı tarafından 2020 yılında verilen son kararlara göre taraflar arasındaki mail, Whatsapp gibi elektronik ortamda yazılan yazılar HMK 199’a göre belge  niteliğinde  ve kesin delil olarak kabul edilmiştir.